Opdracht 1.
Katherine Barlow was honderdtien jaar geleden een lerares.
Zij werd verliefd op de uienverkoper genaamd Sam. Katherine was zo verliefd dat
ze alle klusjes die moesten worden gedaan aan het schoolbouw aan Sam overliet
in ruil tegen potten met ‘pikante perziken’.
Toen alle klusjes gedaan waren en Katherine geen nieuwe klusjes kon
verzinnen, brak haar hart omdat ze Sam niet vaak meer zou zien. Op een regenachtige dag hoorde Katherine Sam
zijn geschreeuw op straat, ze rende naar hem toe en vertelde dat haar hart was
gebroken. Sam kuste haar, omdat het regende was het rustig op straat. Gelukkig
maar, want omdat Sam neger was mochten ze helemaal niet kussen. Maar toen
stapte Hattie Parker de kruidenierswinkel uit. Het nieuws over de kussende
neger en blanke vrouw ging als een lopend vuurtje de hele stad rond. Rotvis
Walker, oftewel Charles Walker, voerde de menigte aan en samen vernielde ze het
hele schoolgebouw. Katherine wist gelukkig het gebouw uit te komen. Ze hoorde van de sheriff dat je als neger geen
blanke vrouw mag kussen. De sheriff had teveel gedronken en dwong Katherine om
een kus aan de sheriff te geven, maar dat deed ze niet. Toen ze weg rende van
de dronken sheriff zag ze de school in rook opgaan. Ze rende naar de oever waar
Sam ook stond. Samen roeiden Sam en Katherine het meer op, maar de motorboot
van Rotvis was te snel. De boot van Rotvis
knalde op de boot van Sam, Sam werd neergeschoten en overleed in het
water. Katherine werd gered en werd
meegebracht naar de oever, daar lag ook de Mary Lou, de ezel van Sam levenloos
op de grond. Sindsdien is er nooit meer een druppel in Green Lake
gevallen. Drie dagen later schoot
Katherine de sheriff dood en gaf hem de kus die hij wilde. Later was Katherine
Barlow een van de meest gevreesde outlaws van het hele Westen. Na twintig jaar
keerde Katherine keerde na twintig jaar weer terug naar Green Lake, waar
niemand haar zou vinden. Na drie weken werd ze gevonden door Rotvis Walker. Ze
moest hem vertellen waar ze de buit had verstopt, anders zou Rotvis haar
neerschieten. Hij en zijn vrouw Linda probeerde alles uit Katherine te krijgen,
maar Katherine vertelde niks, alleen dat ze alvast konden beginnen met graven,
want ze zouden het nooit vinden. Katherine stierf lachend, aan de beet van de
hagedis. Rotvis bleef zoeken maar hij heeft de schat nooit gevonden. De directrice van Camp Green Lake weet dus ook van de
schat en laat nu de jongens voor zich graven. Toen Stanley werd beschuldigd
moest hij ook gaten gaan graven bij Camp Green Lake.
Opdracht 2.
Stanleys over-overgrootvader heette Elya Yelnats. Toen hij vijftien jaar was werd hij verliefd op de veertienjarige Myra Menke. Haar vader had besloten als ze vijftien jaar werd zou ze gaan trouwen. Stanleys over-overgrootvader heette Elya Yelnats. Toen hij vijftien jaar was werd hij verliefd op de veertienjarige Myra Menke. Haar vader had besloten als ze vijftien jaar werd zou ze gaan trouwen. Elya was van plan om de hand van |Myra te vragen. Maar Igor Barkov, de varkensboer, deed dat ook. Igor bood Myra’s vader een vet varken en Elya een hart vol liefde. Hij koos voor Igor. Wanhopig ging Elya langs bij Madame Zeroni, een oude Egyptische vrouw. Hij vertelde dat hij verliefd was en wilde trouwen met Myra en dat hij niet tegen het bod van Igor op kon. Madame Zeroni vond het dom dat hij met zo´n leeghoofd wilde trouwen. Maar ze vond het vreselijk om Elya´s ongelukkige gezicht te zien. Ze besloot hem te helpen. Hij kreeg een klein biggetje, Madame Zeroni had verteld dat je hem elke dag naar de top van de berg moest dragen om hem uit een stroompje water te laten drinken. Als het varken aan het drinken was moest je een speciaal liedje zingen. Op Myra´s vijftiende verjaardag moest hij het varken voor de laatste keer de berg op dragen en daarna naar de vader van Myra brengen. Als hij dat had gedaan moest hij Madame Zeroni de berg op dragen, laten drinken en het speciaal liedje zingen. Elya beloofde dat hij dat zou doen. Madame Zeroni waarschuwde hem als hij dat zou verzuimen, hij en al zijn nazaten tot in de eeuwigheid verdoemd zouden zijn. Op de vijftiende verjaardag van Myra woog het varken meer dan driehonderd kilo. De laatste dag moest hij het varken eigenlijk ook nog de berg op dragen maar in plaats daarvan had hij een bad genomen. Maar later dacht hij had ik toch maar de berg opgelopen want de varkens wogen evenveel. De vader kon niet kiezen. Hij liet het aan Myra over, Myra was zo dom dat ze een getal tussen de 1 en de 10 koos en degene die het zou raden, zou met haar mogen trouwen. Igor had het juiste getal. Elya liep weg, hij kon het maar niet begrijpen, hij dacht dat Myra van hem hield. Hij had zich als dekknecht aangemeld van een boot die naar Amerika ging. Toen hij plotseling onderweg dacht aan de belofte van Madame Zeroni voelde hij zich afschuwelijk. Hij was niet bang voor de vloek maar voelde zich toch schuldig. Toch gaf de familie Yelnats als er iets gebeurde de schuld aan Elya. De waardeloze-smerige-rottige-varkens-stelende-over-overgrootvader van Stanley.
Toen Stanley op een middag na school naar huis liep, omdat hij zijn bus had gemist, viel er opeens een paar schoenen uit de lucht. Tenminste eigenlijk van het viaduct. Het waren sportschoenen met een enorme vieze zweetlucht. Zijn vader is uitvinder en was bezig met een project om oude schoenen te recyclen. Hij wist niet dat de schoenen van de beroemde honkbalspeler 'Clyde Livinston' waren. De schoenen zouden op een of andere manier de sleutel tot zijn vaders uitvinding betekenen, het was té toevallig voor een simpel ongelukje vond Stanley. Hij nam de schoenen mee en rende snel naar huis om ze aan zijn vader te laten zien. Onderweg stopte een politieauto naast hem. De politieagent vroeg hem waarom hij rende en vervolgens pakte hij zijn mobilofoon en begon een gesprek te voeren. Kort daarna werd Stanley gearresteerd. Het bleken gestolen gymschoenen te zijn uit een uitstalkast van het tehuis voor daklozen. De schoenen zouden werden geveild en vervolgens de opbrengst aan het tehuis voor daklozen te geven. Daardoor zit Stanley nu in Camp Green Lake
