Opdracht 2, Hoofdstuk 4: De brief aan Senna

Ha Senna, wat erg wat er allemaal gebeurd is. Ik ben heel blij dat ik nu achter je adres ben gekomen. Nu kunnen we goed met elkaar communiceren.

Iedereen was geschokt toen ze het bericht hoorde. Bob en ik zijn nog in jouw oude huis geweest en we hebben jou brief gevonden en gelezen.

Zoals je weet was mijn moeder betrokken bij de uitzetting .. Ik voel me echt enorm schuldig en natuurlijk ben ik enorm pissig op mijn moeder. Ik praat ook niet meer met haar, ik hoop dat er niks is gebeurd met jezelf of je familie want ik zou me dan echt enorm schuldig voelen ..
Ik wilde weten hoe het precies zat dus ik ben naar Saskia en Sjoerd van vluchtelingenwerk gegaan, die hebben alles verteld. Ik heb gehoord van je vader, ik hoop dat ze jullie niet ontdekken.

Ik mis je echt Senna, we hadden altijd zoveel lol en nu is het zo stil in de klas zonder jou. Het gaat niet meer goed op school, omdat ik me niet meer kan concentreren. Ik hoop trouwens echt dat je het goed hebt daar, dat je goed onderdak hebt, goed bent aangekomen en dat je gezond blijft.
Ik hoop dat je dit bericht gaat lezen, maar als je dat niet doet is het ook goed. Ik moest het allemaal  even kwijt.

Ik ga proberen om je zo snel mogelijk met je familie terug naar Nederland te halen!
Xxxx Nienke

Hoofdstuk 3, opdracht 2: De brief van Anchesenpaämon

De brief van Anchesenpaämon

Beste Lindeämon,                          Egypte, 1337 v.Chr

Ik schrijf deze brief uit de gevangenis naar jouw. Je bent mijn beste vriendin, dus ik vind dat je moet weten wat er allemaal gebeurd is. Oké, ik ga beginnen met het verhaal.
Toetanchamon was verdwenen, het is een farao dus iedereen ging gelijk opzoek. Op een dag kwamen drie mannen met gestommel binnen, ze hadden Toetanchamon gevonden. Hij leefde niet meer, het ondenkbare was gebeurd! Vijf lijfwachten van Eje hadden hem ontdekt bij een rotsblok, hij moest daar met zijn hoofd tegenaan gekomen zijn, zeiden de mannen. Ik begon mezelf steeds meer vragen te stellen, volgens de arts zou het een jachtongeluk geweest kunnen zijn. Het paard zou geschrokken kunnen zijn van een dier en de berijder er hebben afgegooid. Maar ik geloofde het niet en vroeg aan Oeni of hij het hoofd had gezien. 'Nauwelijks, toen ik dichterbij wilde komen om het hoofd te kunnen bekijken werd ik opzij geduwd door Eje', zei Oeni. Ik kwam erachter dat de wond op zijn hoofd niet veroorzaakt kon zijn door een rotsblok, het moest door een scherp voorwerp gedaan zijn. Ik was ervan overtuigd dat hij is vermoord, Oeni moest de moordenaar opsporen, niemand kan de farao straffeloos vermoorden! Oeni kwam erachter dat Eje de dader zou zijn, hij vertelde dit aan mij en ik geloofde hem. Toen greep Eje de macht in en zette mij als koningin gevangen. Ik weet nu niet wat er verder is gebeurd met Oeni. Ik weet wel, dat het niet meer veilig was voor hem.

Ik hoop dat je snel de brief beantwoordt!
Met hartelijke groeten, Anchesenpaämon

Leesautobiografie

Leesautobiografie Nina Kant

Vroeger vond ik het altijd leuk om voorgelezen te worden, door opa, oma, vader of moeder het maakte me niks uit. Toen ik erg jong was waren dat vooral prentenboeken wat meestal ging over sprookjes. Het werd eigenlijk altijd voorgelezen als ik naar bed ging.  Mijn lievelings boek was ‘de mooiste vis van de zee’, ik denk dat ik het leuk vond omdat er vooral heel veel leuke plaatjes in stonden. Ik had ook een knuffel van de mooiste vis uit het boek, hier was ik altijd dol op! Na voorgelezen te worden vond ik muziek ook erg leuk. Vooral K3 of beertje pippeloentje, ik had ook ook heel veel cd’s van en luisterde ze vaak in de auto. Ik ben ook een keertje naar een musical  ‘K3 de 3 biggetjes’geweest met een vriendinnetje , films van K3 vond ik ook leuk zoals ‘K3 en de magische medaillon’. De leukste liedjes vond ik, de 3 biggetjes, oya lélé, teleromeo, ik wist de teksten daarvan dan ook helemaal uit m’n hoofd. Later toen ik op school zat, werd er veel voorgelezen. In groep 1 waren dat vooral prentenboeken maar langzaam werden het steeds wat dikkere en serieuzere boeken. Leraren deden dat meestal in de pauze, tijdens het eten en drinken. Het waren soms wat saaiere boeken en andere waren juist weer heel leuk! Bij mij is 1 boek nog heel goed bijgebleven en dat heette: ‘over een kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft’, het gaat over een mol en als die boven de grond komt word er op zijn hoofd gepoept, hij gaat op zoek naar de dader. In groep 8 werden er vaak boeken over de brugklas voorgelezen of iets waar je van kon leren zoals ‘spijt!’.  In mijn vrije tijd ging ik regelmatig met mijn moeder naar de bibliotheek om een boekje te halen. Ik nam meestal ook een heel groot informatie boek mee over dieren, meestal alleen voor de plaatjes. In groep 5 en 6 was ik erg fan van de boeken ‘de olijke tweeling’ , ‘100% …’, ‘hoe overleef ik …’. Nu ik ouder ben geworden lees ik andere boeken, meestal van Carry Slee zoals: Spijt, Radeloos, Afblijven, Razend, Timboektoe.  Nu lees ik weinig meer, dat komt vooral omdat ik weinig vrije tijd heb.  Ik vind het wel leuk om in het weekend bijvoorbeeld een tijdschrift te lezen, maar echte boeken lezen ik nu niet meer, behalve in de vakantie. Als ik een boek lees, vind ik het meestal leuk vanwege het even weg zijn op de wereld, alleen maar aan het boek denken en nergens anders, of gewoon omdat het een leuk verhaal is J.  Boeken met spanning trekken mij aan omdat het dan heel leuk is om verder te lezen, omdat je niet meer kan wachten. Ook vind ik boeken vol avontuur leuk, dat is al heel lang zo en ik weet eigenlijk niet waarom en meidenboeken. In de bovenbouw ga ik denk vooral spannende en volwassenen boeken ga lezen dan wat ik nu lees. Toch hoop ik ondanks leerwerk, huiswerk etc. dat ik nog veel verhalen ga lezen! 

Mijn dagboek, {hoofstuk 2, opdracht2}

Nederlands:

Hoofstuk 2, fictie opdracht: dagboek van Thomas maken, beschrijving ongeveer 200 woorden.

Maandag 3 mei, 2013, 19:20

Lief dagboek,
Vandaag was het weer zo ver, het weekend was voorbij en ik moest naar school. Met moeite kwam ik mijn bed uit en at maar een half boterhammetje op. Ik ging op tijd naar school omdat ik anders weer een preek zou krijgen van de conciërge. Toen ik aan kwam op school ging mijn hart al bonzen Robert en  zijn vrienden stonden daar. Toen ik mijn fiets had weggezet begon het allemaal. Ze riepen allemaal dingen naar mij & sloopten mijn fiets tegelijkertijd. Robert's vrienden maakten mij ondertussen nog machtelozer. Opeens schrok ik Robert had een groot Zwitsers mes op zak, Robert dreigde ermee. Hij zei dat hij mij niks zou aandoen als ik zijn antwoorden voor wiskunde gaf. Ik had die antwoorden al ingeleverd en dat zei ik ook eerlijk. De jongens werden boos & gingen mijn hele tas onderzoeken en  mijn boeken in de modder gooien. Hij kreeg een woede aanval en de jongens deinsde achteruit, alleen Robert niet, Robert kwam juist dichterbij en hield zijn mes boven mijn hoofd. Op dat moment vond ik het toch wel een beetje eng worden. Ik sloeg het mes van Robert weg en heb me daarmee flink bezeerd. Er ontstond een groot gevecht tussen mij en Robert maar gelukkig kwam al snel de leraar Engels naar buiten lopen. We moesten alle twee mee naar de directeur. We moesten het uitleggen, maar Robert ging liegen en zei dat het mes van mij was en dat ik was begonnen, gelukkig trapte de directeur hier niet in en kreeg Robert een flinke straf, hij moet 2 weken lang na schooltijd de conciërge helpen met klusjes doen. Ik vond dat de straf langer moest, maar dat heb ik maar niet gezegd.

Zondag 16 mei, 2013, 16:59

Hoi dagboek, vandaag heb ik lekker kunnen luieren. We hadden weinig huiswerk, dus dat hoefde ik ook niet te maken. Ik ben wel bang voor morgen, want dan is Robert van zijn straf af. Hij wordt wel nog in de gaten gehouden door veel leraren. Maar aangezien Robert altijd wel plannetjes en smoesjes heeft, zal het hem dit keer ook wel lukken om iets gemeens uit te halen. Het is al bijna 21:30, bedtijd dus! Helaas moet ik je verlaten lief dagboek. Bye 😉

Maandag 17 mei, 2013, 19:44

Hallo dagboek, vandaag was het dan zo ver. Ik moest naar school! Ik wist dat het geen pretje zou worden nu Robert weer vrij is. Ik heb dat fout gedacht, want hij deed heel aardig tegen mij. Ik dacht dat het weer een grap was maar dit keer meende hij het echt. Hij vroeg me zelfs mee om naar de MCdonalds te gaan, normaal mogen alleen zijn vrienden mee. Ik was blij, maar besefte dat ik eigenlijk niet kon. Maar toch ging ik! 😄 De dag was heel snel gegaan en ik was om half 6 thuis, we hadden namelijk ook nog even op zijn playstation fifa 14 gedaan.  Toen ik thuis kwam vertelde ik alles tegen m'n moeder, ze vond het leuk om te horen dat ik eindelijk met iemand had afgesproken naar school. Nu moet ik nog even leren voor geschiedenis, we hebben morgen een moeilijke repetitie! Ik ben blij dat het toch allemaal weer is goed gekomen!
Byebye,