Boekverslag Schuld

Inleiding
Toen ik dit opvallende boek zag, wist ik al bijna zeker, dat ik het ging kopen. 'Schuld' is namelijk de nieuwste jeugdthriller van Mel Wallis De Vries, één van mijn favoriete schrijfsters! Ze bouwt de spanning altijd zo hoog op, dat je geen moeite hebt om het boek uit te lezen! Toen ik vervolgens het boek doorbladerde, vielen mijn ogen hierop:

Ze is dood. Geen twijfel mogelijk. Haar grote blauwe ogen staren me verbijsterd aan, alsof ze het zelf ook niet kan geloven. Het spijt me echt dat dit zo moest lopen, denk ik, en ik ga op haar bureaustoel zitten. Ik zou het hierbij kunnen laten. Maar dat doe ik niet. Ik vouw het papiertje dubbel en stop het in mijn broekzak. 

Dit is een opvallend en kort fragment, waarmee het boek 'Schuld' begint. Op de bladzijde die erop volgt staat een rouwadvertentie gemeld. Nu wist ik het zeker, ik ga het boek lezen! Dat is een goede keuze geweest, want hoewel ik niet van lezen houd heb ik hem toch in één dag uitgelezen.

In dit boekverslag komen eerst de zakelijke gegevens en de samenvatting aan de orde. Ik geef mijn mening over het boek en heb als korte verwerkingsopdracht een advertentiecampagne gemaakt. Voor mijn lange verwerkingsopdracht heb ik een interview met de hoofdpersoon 

Zakelijke gegevens

Titel: Schuld

Auteur: Mel Wallis de Vries

Aantal bladzijden: 238

Uitgever: De Fontein, Utrecht

Jaar van uitgave: 2015
Genre: Young Adult

Samenvatting

Schuld geeft je een kijkje in de wereld van ‘arrogante’ Kate, de eenzame Yara, de ‘puberende’ Tess, maar ook in die van de dader. Drie meiden, die samen met Noa en Danique op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben. Toch ligt er zeker wel een verband: ze staan op het mysterieuze lijstje van een moordenaar. De moordenaar is de broer van Leila, namelijk Michael. Leila heeft onlangs zelfmoord gepleegd. Zij is vanaf het begin van het boek al dood. Leila heeft haar dagboek achtergelaten in haar slaapkamer, daarin heeft ze haar eenzame en moeilijke leven beschreven. Later leest Michael het. 

Vervolgens is hij van plan een aantal meiden van het leven te beroven, namelijk Kate, Yara, Tess, Noa en Danique, die in Leila’s dagboek als negatief stonden. Want zij hebben er immers voor gezorgd dat Leila zelfmoord heeft gepleegd. Hij heeft het flink op die meisjes gemunt, en brengt ze stuk voor stuk een gruwelijk bezoekje, na ze eerst flink bang te maken. 

Als eerst is Kate aan de beurt. Kate is een normale meid, die zich zorgen maakt om haar moeder, die in het verleden stuntelde met kanker. Het lijkt nu weer niet goed te gaan met haar. Haar moeder ontwijkt het onderwerp, maar Kate is ervan overtuigd dat haar moeder weer ziek is. Kate heeft een vriendje en trekt veel op met haar vriendinnen. Maar dan ontvangt ze meerdere briefjes en binnen een korte tijd is ze door Michael met een injectiespuit vermoord. Ze is in bad gelegd met doorgesneden polsen, zodat het leek op zelfdoding. 

Vervolgens is Yara aan de beurt. Ze schopt tegen alles en iedereen aan en ze is er van overtuigd dat haar ouders meer van haar broertje houden dan van haar. Ze ontmoet een jongen, Kevin, die haar maar al te graag wat beter wil leren kennen, maar Yara houdt de boot af. Ze vindt een briefje…en nog één en gaat naar de politie. Die neemt haar niet serieus en Yara voelt zich boos, verdrietig en eenzaam. Ze zit op de fiets naar huis en ze valt met een harde klap op het asfalt. Terwijl ze buiten bewustzijn is, legt Michaeal haar op het spoor en wordt ze aangereden door de trein.

Tess is de eerste persoon, die gaat twijfelen aan de zelfdoding van de eerdere drie meiden als zij op een dag opeens dreigbrieven ontvangt. Ze legt de foto’s van Leila, Kate en Yara naast elkaar en gaat op onderzoek uit: hebben zij ook allemaal rare brieven ontvangen en met wie gingen ze om? 

Als ze op onderzoek gaat in het huis van Leila, is Michael daar ook. Ze valt met een akelige dreun op de grond. Vervolgens voert Michael haar een overdosis slaappillen, wat waarschijnlijk haar dood zal worden. Nadat Michael alles vertelt heeft, waarom hij dit doet, loopt hij weg. Tess kan net met haar hand bij haar telefoon komen en ze belt 112. Als ze vervolgens wakker wordt, ligt ze in het ziekenhuis. Ze werd een paar dagen in coma gehouden en ze hadden heel haar maag leeggepompt. Niemand heet Michael ooit nog gezien of gehoord.

Mening

Het boek is naar mijn mening heel spannend. Ten eerste heeft het boek een spannende opbouw, waarin je de woede, angst en verdriet bijna kunt voelen. Dit komt doordat de spannende delen van het verhaal geschreven zijn in het ik-perspectief, waardoor je dus de gedachten en gevoelens te weten komt van de personages. De schrijfster maakt ook gebruik van informatievoorsprongen, ik weet dan als lezer meer dan de personage zelf in het verhaal. Doordat de dader in het ik-perspectief geschreven staat, weet je dat hij iets heftigs van plan is, terwijl het slachtoffer dat zelf niet weet. Ik ben dan erg nieuwsgierig of er inderdaad iets ergs te gebeuren staat. Je leeft hierdoor ook erg mee met het slachtoffer. Ook zorgt de ruimte voor een spannende sfeer in het verhaal. De personage fietst bijvoorbeeld door een donker, afgelegen bos en daardoor voel je als lezer al dat er een griezelige gebeurtenis gaat gebeuren.

Het boek is erg origineel. Het boek is geschreven vanuit verschillende slachtoffers en één dader. De slachtoffers gaan achtereenvolgend dood, in het begin lees je dus het verhaal van Kate, die vermoord wordt. Vervolgens Yara, die ook vermoord wordt en daarna Tess, die zich net op tijd weet te redden. De dader is en blijft hetzelfde, daardoor leer je hem dus ook beter kennen. Dit vind ik een erg originele verhaallijn, die ik niet eerder in een boek heb gezien.

Ook vind ik de uitstraling en het uiterlijk erg eigenaardig. De slachtoffers en de dader wisselen elkaar af en deze perspectiefwisseling komt opmerkelijk naar voren, dankzij een keuze voor een andere letterkleur. Door het verschillende kleur lettertype is het erg opmerkelijk en duidelijk voor de lezer over wie je aan het lezen bent. De zijkant, dus de bladzijden van het boek, zijn fel rood en om het boek zit een politie-nietbetreden- bandje, waardoor het in de winkel uit de schappen springt.

Dit boek is erg geschikt voor mijn leeftijd. De hoofdpersonages zitten midden in de puberteit, net als ik. Hierdoor lees je dus bekende dingen, zoals het leven op een middelbare school. Maar je leest ook de problemen: de dader heeft een erg heftig verlies meegemaakt; zijn zusje heeft zelfmoord gepleegd. Zij heeft ook een dagboek achtergelaten en hierin staat in wat ze elke dag meemaakte. De schrijfster heeft er dus goed over nagedacht en zet de lezers aan om elkaar met respect te behandelen, anders leidt het tot nare gevolgen..... zelfdoding.

Opvallendste fragment

Er waren meerdere opvallende fragmenten te vinden in Schuld, maar het opvallendste vond ik toch wel tijdens de aanval op Tess. Het hele boek zit je eigenlijk met vragen. Wie is deze moordenaar? Waarom precies deze meiden? Waarom überhaupt? Bij het fragment bij Tess wordt dat allemaal ontrafeld. De moordenaar weet zeker dat Tess sterft en daardoor legt hij ook uit, waardoor en waarom hij dit doet. Vervolgens gaat hij weg, omdat hij overtuigd is dat de overdosis medicijnen Tess ombrengt. Maar Tess weet zich net op tijd te redden en zij weet uiteindelijk de woorden van ontvoerder nog goed te vertellen. Het is namelijk Micheal, de broer van Leila, die een paar weken geleden zelfmoord heeft gepleegd. Hij doet dit ter ere van Leila, want de slachtoffers hebben er allen voor gezorgd dat Leila zich steeds ongelukkig ging voelen en uiteindelijk zichzelf van het leven beroofde. 

Korte verwerkingsopdracht: advertentie

Lange verwerkingsopdracht: interview met een personage

Wil je je even voorstellen?

Ja natuurlijk! Ik ben Tess en ik ben zestien jaar oud. Ik zit in het vierde leerjaar VWO op het Spinoza Lyceum. Ik woon sinds drie maanden hier in Amsterdam samen met mijn ouders. Hiervoor woonde ik in Zeist. 

Oooh waarom ben je verhuisd naar Amsterdam, mis je je vrienden niet in Zeist?

Mijn moeder is van baan gewisseld, ze heeft nu een eigen praktijk. En wat betreft mijn vrienden: natuurlijk mis ik ze, heel erg zelfs! We houden gelukkig wel contact via social media, maar alsnog. Toen ik nog in Zeist woonde, sprak ik ze elke dag!

Wat zijn je hobby's?

Ik speel al heel lang hockey. Ik speelde in Zeist op een hoog niveau hockey, maar helaas heb ik door mijn verhuizing mijn team moeten verlaten. Nu ben ik aan het proefspelen bij de meisjes A6, ook wel het partyteam genoemd. Verder doe ik niet zoveel, want ik heb het best druk met school. 

Wat ging er door je heen toen je het briefje: jij bent de volgende... vond?

Ik dacht eerst dat de brief niet af was, want wat bedoelde de afzender ermee? Jij bent de volgende miljonair? Loser? Winnaar? Koningin? Ik wist het niet en ik nam het ook niet serieus. Ik dacht dat het een domme grap van iemand was. Ik gooide het papiertje met keurige blokletters dezelfde dag nog weg, maar dat was achteraf niet zo slim. Ik had het beter kunnen bewaren, want op het politiebureau vroegen ze ernaar.

Nadat je je tweede briefje ontving waarop stond: Hallo Tess, heb je veel aan me gedacht? Ik denk de hele tijd aan jou. Wil je weten wat ik met je ga doen? Nog even geduld..  had ontvangen, ben je samen met je moeder naar het politiebureau geweest. Was je veranderd na dat bezoek?

Na het gesprek was ik wel gerust gesteld en mijn moeder ook, maar alsnog bleef ik met vragen zitten. De agente was er niet echt serieus over. Ze had meer het idee dat een vriendin die een grap uithaalde was of een aanbidder. Ik vond dat wel een logische verklaring.

Had je een idee wie de brieven zou hebben gestuurd?

Nee, eigenlijk had ik geen idee. Ik dacht op een gegeven moment misschien Luuk, want die was ineens zo aardig. Maar nu heb ik wel spijt, dat ik dat gedacht heb, want Luuk is een hartstikke lieve jongen, haha!